Terug naar de kust - Saskia Noord

Beste lezers,

Auteur: Saskia Noort
Uitgegeven: 2003
Pagina's: 244
Oorspronkelijke taal :Nederlands

Genre: thriller & detective

Onderwerpen :Dood, Misdaad,  Moord
Verfilmd: als Terug naar de kust (2009)
Prijzen : Genomineerd Gouden Strop 2003

 

Na alle positieve reacties over de boeken van Saskia Noord, heb ook ik gekozen om een boek van haar te lezen. Ik heb gekozen voor het boek Terug naar de kust. Ik las de achterkant van het boek en was meteen nieuwsgierig naar de rest van het boek. Het boek heb ik in een weekend uitgelezen, het was moeilijk om te stoppen met lezen. Doordat er vooral veel gebruik wordt gemaakt van kritische en emotionele spanning, wil je niet stoppen met lezen en ben je nieuwsgierig naar de afloop.

Het thema van het boek is vertrouwen. Maria weet niet wie ze moet vertrouwen en zelf weet je dat ook niet.

Het verhaal is geschreven in een ik-perspectief. Er zijn stukjes geschreven en personaal perspectief, aangevult met een auctoriaal perspectief.

Het verhaal gaat over Maria. Zij heeft 2 kinderen, Wolf en Merel. Ze raakt zwanger van haar ex-man, de vader van Wolf, maar pleegt abortus. Hierna krijgt ze allemaal haatbrieven, foto's van ongeboren kindjes en een dode rat opgegestuurd.  Alles wijst erop dat Maria gek is geworden en dat ze het zelf verzonnen heeft, zelf begint ze ook aan zichzelf te twijfelen. Alsnog verdenkt ze verschillende mensen, haar ex-man, de vriend van haar zus en de vader van Merel. Wanneer haar huis in brand wordt gestoken trekt ze met haar kinderen bij haar zus Ans in. Ans woont in het huis waar ze zijn opgegroeid, hierdoor krijgt ze veel gedachtes over vroeger. Vooral over haar moeder, die depressief was en zelfmoord heeft gepleegd. De man van Ans blijkt opeens verdwenen te zijn. Samen met een collega van de man van Ans gaat ze op onderzoek uit. Zo komt ze erachter dat niet zij, maar haar zus gek is geworden. Ans heeft uit jaloezie, omdat zij zelf geen kinderen kan krijgen, de dreigbrieven naar Maria gestuurd. Ook blijkt dat Ans haar man vermoord heeft.

Kritische spanning

In de zoektocht naar de bedreiger word je telkens op het verkeerde been gezet. Elke keer als je bijna zeker weet dat iemand de dader is, wordt er duidelijk dat deze verwachting niet juist is. Dit wekt nieuwsgierigheid op en zorgt ervoor dat je niet wilt stoppen met lezen.

Voorbeelden van passages die vragen oproepen en je op het verkeerde been zetten (kritische spanning):
- Op het politiebureau.. " 'Laten we samen eens nagaan... Hebt u misschien onlangs uw relatie verbroken? ' 'Dat doet er niet toe. Mijn ex heeft dit niet gedaan.' 'In bijna alle gevallen betreft het ex-geliefden die hun voormalige parner bedreigen. Soms anoniem. Sommige blijven zelfs vriendschappelijk omgaan met hun ex en sturen achter haar rug om de meest perverse dreigementen.' Ik dacht aan Geert. Zo doortrapt en ziek zou hij toch niet zijn? 'Ik dacht zelf... Ik zing in een band, het zou een gestoorde fan kunnen zijn. Of iemand die me in de abortuskliniek heeft gezien en me daarna gevolgd is... Een anti-abortusactivist. (blz. 46)
- "Mijn zwager Martin laat bij mij op de stoep? Ik heb hem al maanden niet gezien. Wat moest hij hier? ik herinnerde me vaag een berichtje van hem op mijn voicemail, een paar weken geleden. Hij had met me willen praten. Ik had gedacht: het zal wel over geld gaan- dat regelde Marin omdat hij mijn accountant was - die belt nog wel een keer. ' Heb je hem gesproken?' 'Ja. Jij was er niet en ik liep toevallig langs. Hij zat op je stoep en deed een beetje vreemd. Heel nerveus. Schichtig. Hij vroeg of ik hem binnen kon laten, zei dat hij de sleutel vergeten had, dat jij het geen punt zou vinden. Even later was hij opeens weer weg.' Ik begreep er niks van. Wat moet hij van mij? waarom had hij geen briefje achtergelaten, of even gebeld?
- Wist ik maar wat ik moest doen. Wist ik maar waarom hij mij moest hebben. Het moest iemand zijn die mij kende. Ik kon niet langer om Geert heen. Hij had een sleutel van het huis. Hij kende de geschiedenis van mijn moeder. Hij had de keukenlampjes aangelegd, die waarschijnlijk de oorzaak zijn van de brand in mijn het.

Emotionele spanning

Tijdens het boek worden ook stukjes uit verleden van Maria (de hoofdpersoon) vertelt. Ze heeft een moeilijke jeugd gehad, haar moeder was depressief en heeft zelfmoord gepleegd. Dit wekt medelijden op. Ook wordt Maria bedreigd, doordat ze abortus heeft gepleegd. Dit gun je haar niet. Als klap op de vuurpijl denkt iedereen ook nog dat ze gek geworden is. De bedreiger heeft alles zo uitgedacht, dat het lijkt of er geen bedreiger is en Maria alles zelf verzonnen heeft. Op de een of andere manier voel je dat dit niet zo is. Dit versterkt de emotionele spanning. Hierdoor wil je verlezen, omdat je wilt dat het goed afloopt.

Voorbeeld van een passage met die emotionele spanning oproept:

- "Ik gaf mijn kinderen veel meer mee dan ik ooit van mijn ouders ooit had meegekregen. Wat waren mijn ouders opgeschoten met hun harde werken, hun zure, verbeten gesappel? Niks. Beiden stierven jong. Mijn moeder had zichzelf, na een leven vol psychoses en depressies, van kant gemaakt, mijn vader ging vijf jaar later dood aan een hartinfarct. Hoe wel ze toch gezond aten en op tijd naar bed gingen en elkaar altijd trouw bleven. Ze rookten en dronken niet. Biechtten in de kerk hun armzalige zonden op. Mijn ouders. Ik heb nooit gevoeld dat ze gelukkig waren met mij en mijn zus. Met elkaar. " (blz.18)

- 'Maria, ze denken dat je gek bent. Vicoror heeft het allemaal aan de politie vertelt. een borderliner. Altijd al geweest. Psychotisch geworden na ee nabortus. Denkt dat iedereen tégen haar is, kan fantasie niet meer van werkelijkheid onderscheiden en creëert een stalker in haar hoofd. Ontoerekeningsvatbaar.'

                                                                  Situationele spanning

De situationele spanning zie je vooral aan het eind van het boek. Het gevecht tussen Maria en haar zus Ans. Maria komt erachter dat haar zus Ans, waarbij zij logeert, de bedreiger is. Er ontstaat een gevecht.

 " De achterklep ging open. Ik keek naar mijn zus, die boven me uit torende in de nacht, en zag dat ze me haatte. Dat ik dat nooit eerder had gezien. Dat ik altijd had gedacht dat ik, ondanks alle ellende, nog een zus had die mij kende en van me hield, al begreep ze me niet. Wat een fatale vergissing. Ze boog zich over me heen en sjorde aan mijn arm. Ik gaf mee, onmiddellijk, want ik wilde mijn wapen niet verliezen. Kreunend kwam ik overeind. De scherf sneed dieper in de muis van mijn hand. Ze duwde keihard tegen mijn schouder, waarop ik omviel en van het duin afrolde. De scherf viel uit mijn handen. Ze kneep in mijn keel, zó hard, dat het leek alsof mijn ogen uit hun kassen zouden springen en ze zette de loop van het pistool tegen mijn hoofd. Ik kwam omhoog en schopte haar van me af, ze klapte met haar hoofd op het bevroren zand en het pistool ging af.  "

Alle vormen van spanning zijn duidelijk te vinden in dit boek. Dat maakt het boek leuk en spannend om te lezen.

Dit is een recensie van het boek. Onderaan deze recensie staat ook de trailer van de film Terug naar de kust.

Ik hoop dat jullie na het lezen van deze blogpost net zo enthausiast zijn geworden over dit boek als ik.