Geteisterd door het noodlot

Auteur:  Louis Couperus
Titel: De stille kracht
Uitgegeven:  1900

Genre:  psychologische roman, geschiedenis
Onderwerpen:  Fantasie & Werkelijkheid, Noodlot

Mijn eerste blog dit schooljaar gaat over het boek De stille kracht, geschreven door Louis Couperus. Het boek is geschreven in de 19e eeuw en bevat veel ouderwets taalgebruik. Dit maakt het wat moeilijker om te lezen, maar het is nog goed te doen. Dit boek past bij het thema Indonesie, omdat het verhaal zich hier afspeelt. De hoofdpersoon in het boek is een Nederlandse resident die helpt regeren op Java. Hierdoor kom je tijdens het lezen veel te weten over de poltieke verhoudingen en het bestuurstelsel in Indonesie. Dit is interessant, omdat je zo op een leuke manier veel leert.

De hoofdpersoon in het boek is Resident Otto van Oudijck. Hij woont in Labouwangi in Java met zijn tweede vrouw Léonie en zijn kinderen Theo en Doddy. Léonie heeft veel affaires, onder andere met haar stiefzoon Theo. Nadat Otto een slechte regent heeft ontslagen, wordt hij geteisterd door een mysterieuze, onaangename kracht, de zogenaamde stille kracht.

Een hele korte samenvatting: Nadat resident Otto van Oudijck een regent ongeslagen heeft krijgt hij te maken met een mysterieuze kracht: de stille kracht, die zijn leven onaangenaam beïnvloed. 

Het meest opvallende uit dit boek is natuurlijk 'de stille kracht', deze kracht vind ik niet zo geloofwaardig. Ik geloof niet in deze mysterieuze krachten.  Nadat Otto van Oudijck een regent heeft ongeslagen die zich ongepast heeft gedragen op een feest wordt het huis van Otto geteisterd door een kracht, die zorgt voor onaangename gebeurtenissen. Zijn vrouw Léonie heeft meerdere buitenechtelijke relaties. Otto weet hiervan en heeft er nooit een problem van gemaakt, wel krijgt hij anonieme brieven over het schandelijke gedrag van zijn vrouw. Leonie krijgt het idee dat de stille kracht hun treitert door haar buitenechtelijke relaties, terwijl Otto denkt dat het komt doordat hij een regent heeft ontslagen. Hierna wordt Otto geconfronteerd met het hebben van een zoon, waarvan hij het niet wist dat hij bestond. Alsof het allemaal al niet erg genoeg is, worden de Nederlands-Indische eilanden ook nog getroffen door een zeebeving die van veel inwoners het leven eist. Bovendien dreigt er een opstand uit te breken, doordat de bewoners het niet eens zijn met de manier van regeren. Otto en Leonie worden bang gemaakt door kinderstemmen en Léonie wordt in de badkamer aangevallen door bloedspetters. Ook wordt Léonie ziek. Iedereen verlaat het huis uit angst, alleen Otto blijft over. Dit helpt niet, want er blijven vreemde dingen gebeuren. Glazen breken zonder reden, geluiden van hamers klinken door het huis, wisky bederft en de spiegel in de badkamer wordt vernield door een grote steen. Otto is het zat. Hij is gescheiden van zijn gezin, wordt gek van het getreiter en zijn huis wordt langzaam aan gesloopt door de stille kracht. Dit zorgt ervoor dat hij op onderzoek uitgaat. Hij hurt soldaten in en laat hen de wacht houden in de badkamer. Wanneer hij de volgende dag bij de soldaten verhaal gaat halen, ziet hij meteen al dat het mis is. De soldaten zien bleek van angst en durven Otto niet te zeggen wat ze hebben meegemaakt in de badkamer. Maar het is duidelijk dat ze erg geschrokken en bang zijn. Hierna lijkt het echter of de stille kracht verdwenen is. Otto wordt met rust gelaten en er gebeuren geen rare dingen meer in het huis, totdat Otto plotseling ziek wordt. Dan ontdenkt hij de anonieme brieven die hij krijgt, onder andere over het ongepaste gedrag van zijn vrouw Leonie, zijn ondertekend met 'zijn zoon'. Hij vermoedt dat het om zijn zoon gaat die hij nooit gekend heeft. 
Dit vind ik allemaal een beetje ongeloofwaardig. Een 'kracht' kan niet zomaar bloedspetters uit de muur laten komen, spiegels en glazen breken of een hamergeluid laten horen. Dit deel is denk ik verzonnen. Het kan ook zijn dat het toeval is, maar dat de mensen uit die tijd door onwetendheid de oorzaak hebben gezocht bij deze zelfverzonnen 'kracht'. Dat gebeurde vroeger namelijk vaak. De gebeurtenissen die de mensen met hun kennis van toen niet konden verklaren, werden toegelegd op een bovenwerkelijke kracht.  Een voorbeeld hiervan is onweer, de mensen van toen konden nog geen logische verklaring bedenken voor het natuurverschijnsel onweer. Als verklaring verzonnen zij dat onweer een manier van God was om de mens te straffen. Tegenwoordig weten wij dat onweer een natuurlijke verklaring heeft en dat er niets bovennatuurlijks aan is.