donderdag 7 maart 2013

Van ongeschonden, puur Indisch meisje, naar geschonden, half Nederlandse vrouw


psychologische roman

Cultuurverschillen, Seksualiteit

Mijn derde weblogopdracht gaat over het boek Mooie Meisjesmond van Marion Bloem.  De hoofdpersoon van dit boek is Indisch, het boek hoort bij de categorie een roman/novellenbundel uit de periode 1980-nu en past bij het thema Indonesië.

Het boek gaat over Milly Roos, een onschuldig vijftienjarig meisje. Ze is een typisch Indisch meisje, met lang zwart haar. Ze is erg smal en niet zo groot. In het begin van het boek is ze vrijgezel. Al gauw krijgt ze een relatie met de gewilde, Nederlandse Theo Gordel. Hij is erg lang en slungelig en heeft blond haar en groene ogen met bruine spikkeltjes. Met hem verliest ze haar onschuld. Ze is op gebied van seks totaal onervaren, in tegenstelling tot Theo. In het boek wordt dit duidelijk gemaakt, door de beschrijvingen van haar gedachten en de gesprekken tussen Theo en Milly. 

Blz. 111: "Dat hij met zijn handen de knoop van zijn gulp losdeed en de gulp openritste, merkte ze wel. Ze dacht dat het was, omdat hij na de maaltijd en de grote hoeveelheid pudding met een losse broek prettiger lag. Ze voelde nu niet meer de stof van zijn pantalon, maar het zachte katoen van zijn onderbroek. Het warme ding dat gloeide onder haar hand. Opeens was haar hand vochtig. Ze schrok ervan, verbaasd hoe dat kwam, zag de grote natte plek op oma's satijn en zei:  "Shit, wat is dat?" "Dat kom van mij." Zijn stem klonk zacht en zijn blik was onhandig, met die scheve mond. "Heb je geplast of zo?" zei ze geërgerd. "Mijn oma's sprei is vies." Ze wreef over het nat, zocht naar iets om het kleverige vocht mee te deppen. "Dat heb jij gedaan, "zei hij zacht, en hij pakte haar rechterhand, kuste haar vingertoppen. Ze trok haar hand los, en vroeg: "Wat bedoel je?" "Ik kon het niet inhouden" "Jezus, je bent toch geen kind meer!" zei ze vol verwijt. Hij legde haar alles uit, geduldig en zei: "Dat droogt wel weer." Maar de vlek bleef, hoe ze ook boende met wasmiddelen die in de reclame werden aangeprezen. Het werd een pijnlijke herinnering aan haar eigen onnozelheid. Ik heb de sprei nog. Alsof ik de vlek koester als een spoor van mijn onschuld, die op min oma's sprei is zoekgeraakt. "
Ze koestert een uitzonderlijke liefde voor eten en is geneigd alles wat haar overkomt te vergelijken en te beschouwen vanuit haar ideeën en ervaringen over voedsel. 


Blz. 117: "Hij omsloot haar hand, trok haar vingers van elkaar en legde ze om dat ding dat ze nog niet eerder zo had aangeraakt. De vorige keer had ze het alleen maar oppervlakkig gestreeld, het behandeld als de varkensblaas van een trom, en erop geroffeld, zacht en hard. Meer had ze van dat ding nog niet in de gaten. het had de grootte en vorm van een maïskolf. Nee, meer van een winterpeen. Het voelde als dodol doerian, zoals deze verpakt in cellofaan zacht en toch hard, net niet kneedbaar was, en de temperatuur was precies zoals de rijst op je lepel moet zijn om goed te kunnen proeven wat je eet. "
Milly worstelt met haar gevoelens voor Theo. Aan de ene kant voelt ze zich erg fijn bij Theo, aan de andere kant raakt ze haar eigen mening een beetje kwijt. Ze doet dingen voor Theo waar ze eigenlijk nog niet aan toe is. Ze mist de vrijheid en de dingen die ze vroeger deed, zoals koken. Aan het eind besluit ze haar relatie met Theo te beëindigen.
Helaas zijn er geen recensies te vinden over Mooie Meisjesmond.
Ik vond het boek overigens geen aanrader. De verschillen tussen de Nederlandse en Indonesische cultuur worden wel goed beschreven, maar er is amper spanning in het verhaal. Ook wordt alles kinderachtig beschreven, Milly is 16, maar haar gedachtes lijken te komen vaneen 8 jarig kind.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten